Matilde Ribeiro
یک افسانه دلنشین از امیدواری و دوستی در تنریف رقم می‌خورد وقتی دانش‌آموزان سال اول در مدرسه ایز سابینو برتلوت با هم متحد می‌شوند تا حقوق هم‌دانش‌آموزان مهاجر خود را که به طور ناگهانی به جزایر کاناری منتقل شدند، دفاع کنند. به نمایش گذاشتن اتحاد قابل تقدیر، دانش‌آموزان نامه‌ای پر از احساسات صادقانه نوشتند که مقامات را ترغیب به یکجایی جامعه‌شان کرد، برجستگی ارتباط عمیق عاطفی که با دوستان جایزاده شان داشتند، را تأکید می‌کرد.
این آشوب بی‌انتظاره زمینه یادگیری دانش‌آموزان را خرد کرد و یک خلاء عاطفی بر جا گذاشت. معلم آن‌هایی که تلاش متاثر از همدردی و پایداری بی‌قلقتی دانش‌آموزان را تحسین کرد. انتقال‌های سریع، بسیاری را متعجب ساخت، شامل همکاران مدرسه، نهایت نقص را در ارتباط و شفافیت از سوی مقامات نشان داد.
دور از مدرسه، این دانش‌آموزان مصمم از رسانه‌های اجتماعی برای افزایش آگاهی از شرایط دوستانشان استفاده کرده‌اند. آن‌ها تظاهرات صلح‌آمیز را برپا کرده و با مقامات شهری محلی تعامل کرده‌اند، به دنبال روشنی و راه‌حل‌های مهاجرت ناگهانی هستند. با این حال، تلاش آن‌ها با مشکلاتی مواجه است، به‌ویژه مغالطات بیروکراتیکی که بازگشت دانش‌آموزان را پیچیده می‌کنند.
وضعیت در جامعه انواع ارائه می‌کند، با برخی اشاره به احتمال انگیزه‌های سیاسی پشت اقدامات دولت. علی‌رغم این پیچیدگی‌ها، افتخار آمیزترین تلاش دانش‌آموزان روی مسائل مهم و آموزنده است.
همچون روزهای تلاش دانش‌آموزان بر جذب توجه ادامه دارد، پیگیری بی‌وقفه‌شان برای حامی‌شدن از هم‌دانش‌آموزانشان نشان از توانمندی واحد و پیوندهای دوستی دائمی است.
